எனக்குப் பிடித்த கவிதைகள் (ஆத்மாநாம்)

ஆத்மாநாம் என்பவர் சிறந்த கவிதைகள் எழுதியவர். தன்னுடைய 33ஆம் வயதில்

இந்த உலகத்தை விட்டுப் பிரிந்து விட்டார். பிரிந்த வருடம் 1984 என்று நினைக்கிறேன். இவர் இறந்து நான்கு வருடம் கழித்துத்தான் இவர் கவிதைகள் எனக்கு அறிமுகம் ஆயிற்று. இன்னும் சில புரியாத கவிதைகள் இருக்கிறது. ஒரு நாள் சத்தியமாகப் புரியும்.

தரிசனம்

கடவுளைக் கண்டேன்

எதையும் கேட்கவே தோன்றவில்லை

அவரும் புன்னகைத்துப்

போய்விட்டார்

ஆயினும்

மனதினிலே ஒரு நிம்மதி

உலக மகா யுத்தம்

ஒரு கூரை மேல்

காக்கைக்கும் அணிலுக்கும் சண்டை

அணில் துரத்த காக்கை பறந்தது

காக்கை பறக்க அணில் தாவியது

முடிவில்

அணில் பறநதது

காக்கை ஓடியது

ஒன்றுக்கும் ஓன்றும்

ஆகவில்லை

செடி

சாக்கடை நீரில் வளர்ந்த

ஒரு எலுமிச்சைச் செடி

போல் நான்

அளிக்கும் கனிகள்

பெரிதாகவும் புளிப்புடனும்

தானிருக்கும்

கொஞ்சம் சர்க்கரையை

சேர்த்து அருந்தினால்

நல்ல பானகம் அல்லவோ

அழைப்பு

இரண்டாம் மாடியில் 

ஓற்றைச் சன்னல் அருகில்

நான் என்னோடு

உணவருந்திக்கொண்டு

அருகில் வேப்பமரக்கிளை

மீதிருந்த காகம் அழைத்தது

பித்ருக்களோ தேவர்களோ

என எண்ணி

ஒரு சிறு கவளச் சாதத்தை

வெளியே வைத்தேன்

சாதம் சாதமாக

காகம் பறந்து விட்டது

யாருடைய பித்ருக்களோ

நானறியேன்.

படிக்க:-

கதையின் முடிவு என்ன? சொல்லுங்கள்!

http://raviaditya.blogspot.com/search/label/சிறுகதை