சிறு கதை எழுதுவது எப்படி?பதிவர்களே படியுங்கள்!

சிறு /பெரிய கதை எழுதும் பதிவர்கள் கவனத்திற்கு.

இப்போது விரல் சொடுக்குவதற்க்குள் (at the drop of the hat) வலையில் சிறு/பெரிய கதைகள் எழுதப்படுகின்றன. சில நல்ல கதைகளும் எழுதப்படுகின்றன. சில நல்ல எழுத்தாளர்கள் இருக்கிறார்கள்..ரொம்ப சின்சியராக எழுதுகிறார்கள்.அவர்களுடைய மொழிசரளம் பார்க்கப் பொறாமையாக இருக்கிறது. எனக்கு அவ்வளவு இல்லை. நிறையப் படித்ததில் நான்கு அல்லது  ஐந்துக்கு மேல் தேறவில்லை

அதே சமயத்தில் பல அசட்டு அம்மாஞ்சி/கெக்கே பிக்கே ”பிகரு/டாஸ்மாக்”  கதைகள் தாங்க முடியவில்லை. காரணம் எல்லையில்லா வலைச் சுதந்திரம். கதையில்லாமல் சொந்த “பிகரு” அல்லது  “நொந்த டாஸ்மாக்” கதைகளில் தெரிகிறது. சீரியஸ்னஸ் இல்லை.

இவர்கள் Profile இல் தி.ஜா,சுஜாதா,கி.ரா,பாகுமாரன்,மெளனி,வ.தாசன்,வ.நிலவன்,ஜெயகாந்தன் மற்றும் சிறு கதை மன்னன் புதுமைப் பித்தன் வேறு இருக்கிறார்கள்.ஆனால் கதையில்.......?

சுஜாதாவை எல்லோருக்கும் பிடிக்கிறது. ஆனால் அவரின் சிறுகதை பார்முலா வலைக்கதைகளில் இல்லை.

கதை எழுதுவதற்க்கு வயது/அனுபவம்/வாசிப்பு/நோக்கும் திறன்/உள் வாங்கி வெளி விடும் திறன் முக்கியம்.

யார் படிக்கிறார்கள்? வழக்கமான  A,B,C,D,E,F,G,H, தான்.படிக்கிறார்களோ இல்லையோ, “me first”  வந்து “கண்ணா மூச்சி ரே..ரே..“தாட்சியை” தொட்டு விட்டு செல்லம் கொஞ்சிக்கொண்டு இருக்கிறார்கள்.எழுதியவர் புல்லரித்து புளாங்கிதம் அடைகிறார். மறுமொழி போடுவதற்கு “Software” வைத்துளளார்கள். என்டெர் தட்டினால் வழ்க்கமான 10 வகையான ம்றுமொழிகள் வந்து விழும்.

உண்மையான விமர்சனம் இல்லை.(ஆனால் நான் உண்மையான விமர்சனம் போடும் வழக்கம் வைத்துள்ளேன்) எழுதியவர்க்கும் “feed back” சரியாக இல்லாமல் அவரும் திருத்திக்கொள்ள வாய்ப்பில்லாமல் ,கதைகள் விளையாட்டுத்தனமாக இருக்கிறது. பொழுதுபோக்கு அவ்வளவுதான்.இந்த கதைகள் பத்த்ரிக்கைகளுக்கு அனுப்பினால், திரும்பி வரும் போது  RDX  உடன் வரும்

கதை எழுதுபவர் மற்றவர் எழுதும் எல்லா கதைகளையும் படிக்கிறார? சந்தேகம்தான்....

என் சொந்த அனுபவத்தில் நான் கற்றுக்கொண்டது..

நானும் மாஞ்சு மாஞ்சு பல  சிறுகதைகள் எழுதினேன்.  நிறைய  கதைகள் திரும்பி வந்தன. சில கதைகள்தான்  பத்திரிக்கைகளில் வந்தது. நொந்து நூலாகி நூல் கண்டின் எல்லையாகி .இருந்த சமயத்தில்.

சுஜாதாவை ஒரு தடவை நேரில் சந்தித்து ஒரு கதையை கொடுத்து படிக்க செய்தேன். "”இது டெண்டர் நோட்டீஸ். கதை  எங்கே” என்றார் ...காஞ்சு கயிராகி coir board  சேர்மேன் ஆனேன். அதன் பிறகு நிறைய எழுதிப் பார்த்து கூடை கூடையாக அனுபவம் கற்றுக்கொண்டேன். 

தெரிந்தது கொண்டது:-.

சிறு கதை எழுதுவது ஒரு கலை. குறு நாவல்/நாவல் எழுதுவது சுலபம்நெறைய பீலா உடலாம். சிறு கதை கஷ்டம். நான் சொல்லுவது ஒரு வணிகப் பத்திரிக்கை கதைகள்.A  simple short story. சுவாரசியம் மிக மிக முக்கியம்.

இங்கு எழுதப்படும் கதைகளில் என்ன குறைகள்?

சுருக்கமாக இல்லை. வள வள ...

(என் உடன் பணி செய்பவர்கள் சொன்னது. (பெண்கள்/ஆண்கள்-25-30) வலை கதைகளை படிக்கிறார்கள். Scroll  செய்து கதை எவ்வளவு அடி ஆழம் என்று பார்க்கிறார்கள். ரொம்ப ஆழம் போனால் எஸ்கேப்.. அந்த பதிவருக்கு புதிய் வாசகர்கள் காலி. வழக்கமான் A,B,C,D,E,F,G,H, தான்.எழுதுபவர் அலுத்து போய் விடுவார்.) 

பாரா பிரித்து எழுதாமல் புளி முட்டை அடைத்த எழுத்துக்கள் . 

சில சிறு (பெரிய்?) கதைகளை இரண்டு அல்லது மூன்று இன்டெர்வெல் விட்டு படித்தேன் .

கதை, கட்டுரை ,கவிதை மூன்றையும் மிக்சியில் போட்டு அடித்த கதைகள்

எடுப்பு,தொடுப்பு,முடிப்பு இல்லை. 

எடுப்பில் கதா பாத்திரம் அறிமுகம். தொடுப்பில் ஒரு முடிச்சு/முரண்பாடு/பிரச்சனை ,கடைசியாக முடிப்பில் முடிச்சு/முரண்பாடு/பிரச்சனை அவிழ்ப்பது.

குக்கரில் சாதம் வெடிப்பது போல்தான் சிறு கதை எழுதுவதும் ..முதலில் ஒரு மெலிதான உஸ் .பிறகு மூணு பெரிய விசில்.. சின்னதாக்கி ஒரு சிறிய விசில். பிறகு இறக்கிவிட வேண்டும். இதைக் கடைபிடியுங்கள் . கதை கச்சிதமாக, நறுக்குத்தெரித்தாற்போல் இருக்கும்

இயல்பாக  இல்லாமல் கெக்கே பிக்கே தனம்

மிகை படுத்தல்/பிரச்சாரம்/அறிவுரை நெடி (பெண்கள் எழுதும் கதைகளில்)

பிரச்சாரம்/அறிவுரை நெடி/நீதிக்கு அம்புலி மாமா,சம்பக்,wisdom இருக்கிறது.

கதை சொல்பவர் உள்ளே வந்து மைக் பிடித்து "சே! என்ன உலகம் இது " என்கிறார். உள்ளே நடக்கும் சம்பவங்கள் ஊடே மனதை தொடவேண்டும்.

”மொழி/மௌன ராகம்/காதல்" போன்ற படங்கள் ஒரு கதைதான்.உள்ளே நடக்கும் சம்பவங்கள் ஊடே மனதை தொடடது படம்.

"நம்மள தப்பாக நினைப்பார்களோ" என்று சில கருக்கள் எழுதபடுவதில்லை.

ஒரே கதையில் நான்கு கதைகள்.சில கட்டுரைகள்.

கதை சொல்லுபவர் கதை நடுவே வந்து self கிண்டலிங் எதற்கு?. Be focussed ஆக இருக்க வேண்டும்.

சுத்தமாக சுவாரஸ்யம் இல்லை. சில வலை பெண்கள் எழுதும் கதைகள்.......?

கதை நடுவே கல்ர் படங்கள் வந்தால் கவனம் திசை திரும்பி கதை நீர்த்துவிடும்.

சில வலைக் கதையாளர்களிடம் அபாரமான திறமை இருக்கிறது. ஆனால் அவர்கள் அதைச்சிதைத்து கோணல் ஆக்கிக்கொண்டுவிடுகிறார்கள். 

கதையில் நான் தவிர்ப்பது. மிகை ,பிரச்சாரம், அசட்டுத்தனம் ,ஓவர் மெலோடிராமா.

கடைசியாக சுஜாதா சொன்னது:-

ஒரு சாதாரண குழாய்ச் சண்டையை இலக்கிய நிலைக்கு உயர்த்துவது அதை எழுதுபவனின் நடை, சொல்லும் விதம், காட்சிகளை வாசிப்பவர்க்கு அறிமுகப்படுத்தும் திறமை. நியாய அநியாயங்களை கணிக்கும் சுதந்திரம் வாசகனுக்குத் தரப்பட வேண்டும். ”இதோ பார் வாழ்வின் அபத்தம் ” ”இதோ பார் வாழ்வின் சந்தோஷம்” கதைக்கு உள்ளே வந்து சொல்லக் கூடாது. வாசகனே உணர வேண்டும்.

இதில்தான் பல சிறு கதைகளின் தரம் போய் விடுகிறது .

நல்ல சிறுகதையில் பிரச்சாரம் போதனை கிடையாது. நம் வாழ்கையில் நல்லவை கெட்டவைகள் இரண்டும் கலந்து உள்ளது. ஆதாரமாகவே மனித மன அமைப்பில் முரண்பாடு இருக்கின்றது.

வாசகன் ஒரு நல்ல சிறு கதையில் ஒன்றும் போது அவன் தன் மனத்தின் ஆதாரமான முரண்பாடுகளிலேயே மறுபடி வாழ்கிறான்..எல்லோரிடமும் ஆபாசங்களும் உன்னதங்களும் கலந்தே உள்ளது

கடைசியாக வலையில் மனதை தொட்ட சிறுகதை:

தலைப்பு: மறக்க முடியுமா?

எழுதியவர்: நாடோடி இலக்கியன்

    http://naadody.blogspot.com/search/label/சிறுகதை